LA ENCICLOPEDIA DEL DOLOR. TOMO I: ESTO QUE NO SALGA DE AQUÍ.

Amak beti esaten zuen “Hau ez dadila hemendik atera”. Zerbait etxetik edo familiatik kanpo hitz egin behar ez zela azaltzeko esaten zuen.

Desira itzaltzeko keinu asko gogoratzen ditut, familiako edo eskolako agintaritzatik. Isilik egoteko keinuak. Ez esateko, isiltzeko, erreprimitzeko keinuak. Keinu horiek, nola edo hala, diktaduraren errepresioak jarraitzen zuen.

Orduan, 2021eko maiatzaren 31n, egunkarian ikusten dut albistea. 12 urtez joan nintzen ikastetxeko atea, 60ko hamarkadatik gaur arte izandako abusu kasuak. Han banengoen, nik ere bizi izan nuen? Zer oroimen dago nire gorputzean urte haietaz? Zer da ezabatu dena?

Agian beti iristen da garaia hiri ustel batek, gizarte ustel batek, bere egiari aurre egiteko. Beti iristen da beste norabait begiratzerik ez dagoen unea. Norbaitek argi eta garbi galdetzen du: zer mundu eman ziguten eta zer mundu uzten ari gara? Zer herentzia jasanezin ari gara pasatzen aspalditik? Egun batean kargatzen dudana ezin izango dut gehiago kargatu. Egun batean agintzen dudana nire gainera eroriko da. Egun batean ezkutatzen dudana ezin izango dut ezkutatu.

Horregatik hitz egiten dut, horregatik existitzen da obra hau. Hau, azkenean, hemendik aterako da.